czwartek, 10 listopada 2016

Gdy nadejdzie czas gdy brak nam pieniędy



Przychodzi czasem taki moment w życiu, że kieszenią są puste, konto w banku również, a my bez perspektywy na poprawę tej sytuacji zaraz, teraz. Czujemy bezradność, panikę i strach. Pamiętajcie, że to nie koniec świata, sama wiele przeżyłam, mam również znajomych, którzy byli/są w takiej sytuacji.





 Jest dobrze, jeśli mamy zapasy żywnościowe w domu, wtedy przeglądamy dokładnie wszystkie produkty żywnościowe, które mamy w domu. Zaglądamy w każdy zakamarek i najlepiej spisujemy je na kartce, by potem było nam łatwiej planować.  Zastanawiamy się, co jesteśmy w stanie wyprodukować z dostępnych produktów. Możemy sobie pomóc Internetem, są strony kulinarne, na których wpisuje się, co mamy w "lodówce" i wyświetlają nam się propozycje dań. Następnie układamy jadłospis na cały tydzień, uwzględniając oczywiście nasze dostępne zasoby produktów i finansów. Jadłospis musimy ułożyć uwzględniając nie tylko obiady, ale i resztę posiłków. Robiąc kolejne jadłospisy nabierzecie wprawy w ich układaniu, potem opieracie się już na sprawdzonych daniach kryzysowych.
Kolejna sprawa to transport. Niestety w tym temacie najczęściej trudno zmienić nawyki i zrezygnować z wygody.  Mam znajomego, który gdzie się da chodzi pieszo o każdej porze roku. Chodzi po 20 – 30 km dziennie i cieszy się dobrym zdrowiem i optymizmem życiowym. W bardziej odległe miejsca dzieli podróż na etapy – pieszo i komunikacją by zaoszczędzić na cenie biletu i tu jest bardzo dokładny w wyliczeniach. Inny sposób to rower tak długo jak to umożliwia nam pogoda.  Możemy na rowerze przewozić dzieci w Holandii świetnie sobie radzą z tym, widziałam różne rozwiązania, dwoje dzieci wożono bez większego problemu, widziałam i czworo, ale ta grupa siedziała w przyczepce drewnianej z zamontowanymi pasami w kaskach i z daszkiem.  Widziałam jak przewożono lodówkę i pralkę rowerem, komodę, kwiaty, zakupy itp. Niestety rower ma ograniczenia w sezonie śnieżnym i mocno deszczowym (to już transport wtedy dla odpornych). Inny sposób to próbować znaleźć osoby jeżdżące w tym samym kierunku, co my i dokładać się do paliwa (myślę tu o dalszych podróżach).  Ja jestem wychowana w okresie, gdy samochód w rodzinie to był niezły luksus, wszędzie podróżowało się komunikacją lub pieszo, na wakacje nawet pod namiot jeździliśmy pociągiem. Pierwszy samochód pojawił się u nas, gdy miałam 13 lat, u męża nigdy.  Myślę, że całkiem dobrze wielu osobą zrobiłaby przesiadka na rower lub piesze „wycieczki”.  
W odległości około 1,5 km od nas mieszka kobieta w wieku 80+ codziennie chodzi o lasce wolniutko tą trasę w obie strony 3 razy dziennie, czyli jednorazowo przechodzi 3 km razy 3 to mamy 9 km dziennie w wieku 80+.  Jak zaczynała spacerować chodziła o kulach, raz dziennie, po roku używa tylko laski i robi ten spacer 3 razy dziennie, zatem jak widać chodzenie i wysiłek fizyczny bardzo dobrze służy zdrowi. Dodam, że kobieta chodzi bez względu na pogodę, kiedyś rozmawiałam z nią, że podziwiam jej samozaparcie, że chce jej się wyjść i chodzić, odpowiedziała, że w domu to ludzie się starzeją. Jak wyjdzie i popatrzy na innych, czasem porozmawia, codziennie idzie do kapliczki we wsi i sobie zmawia różaniec, nawet psy we wsi zaczęły jej towarzyszyć w tych spacerach.
Inne problemy przy braku finansów to płacenie rachunków, to spędza sen z oczy wszystkim, którzy popadają w kryzys finansowy, o tyle o ile można sobie odmówić przyjemności, nowych ubrań, jeść bardziej ubogo o tyle ciężko nie płacić rachunków. Pamiętam moment 7 lat wstecz, gdy byliśmy przyciśnięci do ściany, maż zaczął cierpieć na przewlekłą bezsenność, podupadł na zdrowi. Pewnego dnia wstał z łózka i stwierdził, że musimy bez względu na wszystko spłacać kredyt za dom i opłacać wodę. Jak przyjdzie komornik to trudno, ale na pewno domu nikt nam nie zabierze, bo to własność banku, jak odłącza nam prąd to trudno damy radę, byle woda była w kranie. Bardzo mu ta myśl pomogła, a dzięki odpuszczeniu skupił się na nowych źródłach dochodu, ja co raz mocniej wdrażałam plan oszczędzania codziennego i szliśmy do przodu. 
Inna opowieść o oszczędzaniu na rachunkach to historia naszej sąsiadki, gdy mieszkaliśmy w mieście. Kobieta mieszkała sama, główny dochód to renta.  Ona na początku miesiąca opłacała rachunki, potem opłacała wybraną kwotę za prąd, a co jej zostałao rozkładała na jedzenie dzieląc kwotę na tygodnie. Jak Jej zabrakło prądu, to mówiła trudno, mam świece, jedzenie za okno i tak nie miała większych zapasów. Kupowała sobie na początku miesiąca kilka biletów komunikacji, jak się skończyły to chodziła pieszo i dzięki tym pomysłom nigdy nie miała długów.
Oczywiście w sytuacji kryzysu finansowego musimy zrezygnować z rozrywek płatnych, książki czytać z biblioteki lub od znajomych, w bibliotekach są również czasopisma, więc i je można czytać bez ponoszenia kosztów.  Musimy ograniczyć zakupy odzieży, obuwia, kosmetyków, używek kupować tylko niezbędne rzeczy.  Niestety sytuacja pustych kieszeni żąda od nas wielu wyrzeczeń, bez tego będziemy się tylko pogrążać w długach.
Pamiętajcie informować dzieci o zmianie statusu finansowego, nie udawajcie przed nimi, że wszystko jest w porządku. Dzieci będą żądać życia na wcześniej ustalonym poziomie, a tego nie będziemy w stanie im zapewnić. Nie mówicie lakonicznie – nie kupię Ci, bo nie mam pieniędzy, jak powtórzycie to kolejny raz bez wyjaśnień dziecko uzna to za wymówkę, a nie problem finansowy.  W każdym wieku możemy dziecku wytłumaczyć brak pieniędzy, trzeba tylko pomyśleć nad metodą, może pokazać na klockach nasze zasoby dzielić na wydatki, a potem pokazać, że nic nie zostaje.  
Nie próbujcie udawać przed otoczeniem, że na wszystko Was stać, to nakręca długi. Może zamiast wypadu ze znajomymi do kina zróbcie spotkanie przy grze planszowej, niech każdy coś przyniesie do przekąszenia i może być bardzo ciekawy wieczór. Naprawdę udawanie nie prowadzi do niczego dobrego, może prowadzić do pogłębiania u Was stanu depresyjnego, bo co raz trudniej będzie Wam dorównać poziomem do innych.
Wiem jak bywa również trudno z rodziną, sami przeżyliśmy takie chwile, gdy mieszkający od nas ponad 50 km rodzice oczekiwali cotygodniowej wizyty, a nas nie było stać na paliwo.  Rodzinne uroczystości to też były trudne chwile, skąd wziąć na prezent jak nie mamy pieniędzy. Zaczęliśmy robić prezenty sami, lub zanosiliśmy domowe wyroby wino, nalewkę, chleb, soki itp. Nie unikaliśmy takich uroczystości, nie udawaliśmy, nie zapożyczaliśmy się. Dlaczego mamy odmówić udziału w jakieś uroczystości tylko, dlatego że brak nam pieniędzy. Niestety wiele osób tak niszczy kontakty rodzinne odmawiając zaproszenia, ale czy tak naprawdę wszyscy czekają tylko na prezent od nas? Żyje nadzieją, że nie. Mam nadzieję, że ważniejsze jest to, iż przyszliśmy z otwartym sercem, dobrym słowem i drobnym upominkiem w ramach pamięci. Ja szyłam na prezenty fartuszki, poszewki na poduszki, robiłam różne drobiazgi metodą decoupage. Kwiaty dla nauczycieli ścinałam z ogrodu, wiązałam kokardki i dzieci zanosiłyby nie iść z pustymi rękoma. Myślę, że często wystarczy odrobina pracy i kreatywności by mieć prezent dla kogoś.
Nie wstydźcie się swojej sytuacji, nie udawajcie, nie próbujcie dorównać do jakiegoś poziomu. To naprawdę nie ma sensu. Nie róbcie z siebie męczenników, którzy biadolą na wszystkie strony jak im źle. 
Mój ojciec chrzestny po zaproszeniu na nasze wesele powiedział, że go nie stać użył słów – jak się nie ma miedzi to się na tyłku siedzi. Bardzo było mi przykro, bo chciałam by był z nami w ten ważny dla mnie dzień. Niestety nie pomogły przekonywania, że ja nie czekam na prezent. Na naszym weselu pojawili się ludzie, którzy w prezencie przynieśli drobiazgi – obrus, ścierki kuchenne, niektóre mam do dziś po 25 latach i są dla mnie cennym wspomnieniem.  Nie chodzi o postaw się, a zastaw się, chodzi o serce, czas i zaangażowanie. "Nikomu nic się nie należy - Philip Zimbardo -  Mamy to, co sobie wypracujemy. Dobrymi uczynkami, współczuciem, pracą nad sobą. Bycie ofiarą lub bohaterem to wyłącznie kwestia świadomości, a nie okoliczności. To prawda, trudno pogodzić się z faktem, że przytrafiło nam się coś złego, że mamy pod górkę, a inni mają lepiej. Ale takie myślenie to trucizna. Zazdrość niszczy nas i nasze związki.  Nie ma co też się ciągle zamartwiać i szukać winnych. Uważajcie również na toksyczne osoby w swoim otoczeniu, często są to bliskie osoby które budują w nas ciągłe poczucie winy i zależność od nich. 
Aby zachować zdrowie psychiczne, nie marudź, rób to, co możesz, nie skupiaj się na negatywach, doceń to, co masz, mów dobrze o sobie i o innych, wstawaj w dobrych humorze. Żadna magia. Samo życie.

Być ubogim to nie wstyd, udawać kogoś kim się nie jest to……….

13 komentarzy:

  1. Ty to masz jednak zdrowe podejście do życia.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Masz rację , dzieci bardzo ciężko przeżywają nasze trudne sytuacje finansowe i trzeba im o tym powiedzieć!

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo ciekawy wpis. Zgadzam się, że nie ma co udawać kogoś kim się nie jest. Zasada zastaw się, a postaw się jest najgorszym posunięciem.

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziękuję za ten wpis. Niezłego, pozytywnego kopa mi Pani dała. Znowu ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Dziękuję za pozytywne odebranie mojego widzenia świata i problemu finansowego :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Kochana Pani autorko tego bloga. Z ogromną przyjemnością, poważaniem i entuzjazmem od kilku lat czytam Pani stronę. Porady, przepisy, zdjęcia Pani prac pozwoliły mi poznać Panią i z czystym sumieniem mogę powiedzieć że ma Pani umysł "światły". Otwarty i chłonny wiedzy. Nie mogę jednak pojąć, jak przy Pani zorganizowaniu i olbrzymiej przedsiębiorczości mogły umknąć Pani informacje nt. całkowitej szkodliwośći, i to na kilku płaszczyznach, żywności GMO jaką jest cała stosowana dzis na świecie soja, kukurydza, a w Polsce na naszym rodzimym podwórku - rzepak oraz przypuszczalnie także słonecznik stosowany przemysłowo do wyrobu olejów. Wiedza o GMO od wielu lat krąży po Internecie i publikacjach naukowych i musiała obić się Pani o oczy. Od kilku miesięcy obiecuję sobie że muszę do Pani napisać w tej sprawie ale dopiero dziś już konkretnie wzięłam do ręki klawiaturę by skrobnąć do Pani ten komentarz. Dla Pani podsyłam linki http://rozanski.ch/forum/index.php?topic=1311.0 , http://www.farmio.com/wplyw-zywnosci-modyfikowanej-genetycznie-na-zdrowie , http://gmo.net.pl/2012/12/nowe-dowody-na-szkodliwosc-roundupu/ .Jednak te 3 linki to tylko zachęta, żeby poświęciła Pani kilka chwil na ruszenie tematu w Internecie. Wybory produktów które dajemy rodzinom do jedzenia, mają bezpośredni wpływ na zdrowie naszych rodzin. Jestem pod ogromnym wrażeniem Pani pracy na tym blogu. Myślę też że wielu osobom Pani notatki pomogły w odzyskaniu równowagi w domach, budżetach domowych, moze nawet w życiu. Proszę nie zaprzeczać - jestem z Panią już od 3 lat, a na Pani stronę zaczyna nawet zaglądać moja 12 letnia córka :D. M.in. ona pogoniła mnie do napisania do Pani nt. GMO , pytaniem jak moge pozwalać by mądry człowiek nie wiedział o tym skoro jest dla nas prawie jak przyjaciel z racji częstotliwosći odwiedzin. Pozdrawiam serdecznie. Łączę wyrazy szacunku za pracę i systematyczną publikację tych krzepiących materiałów. Nt. linków które podesłałam, proszę, niech Pani nie odrzuca z góry nie odrzuca tematu, bo trudny, lub zawiły, lub trudno dostępny. Jest to zbyt ważne bym mogła pominąć milczeniem szczególnie przy Pani przedsiębiorczosci. Trzeba go uczciwie podrążyć, używając google póki jeszcze informacje o nim są w ogólnodostępne. W przyszłosc TTIP i CETA pozwolą nie tylko ukryć badania i artykuły, ale za publikację, pozwać państwa świata do sądów. Proszę nie lekceważyć tego tematu. Serdecznie pozdrawiam - Sylwia z córką.

    OdpowiedzUsuń
  7. Jestem pod ogromnym wrażeniem Pani bloga którego czytam już od kilku lat. Nie rozumiem jednak jednej rzeczy - jak przy Pani otwartym i światłym umyśle, z tą dozą przedsiebiorczosci, mógł Pani umknąć temat szkodliwośći na kilku płaszczyznach roślin GMO. Podsyłam do Pani kilka linków http://www.farmio.com/wplyw-zywnosci-modyfikowanej-genetycznie-na-zdrowie , http://rozanski.ch/forum/index.php?topic=1311.0 , http://gmo.net.pl/2012/12/nowe-dowody-na-szkodliwosc-roundupu/ . To jednak tylko zachęta, by PAni zgłębiłą temat w Internecie. Nasze wybory w sklepach przy zakupach decydują bezpośrednio o zdrowiu naszych rodzin. Dlatego nie można zbagatelizować tego tematu. Szczególnie że jest on jeszcze dostępny publicznie, na razie jedynie internetowo - TV w polsce nie powie o tym obietywnie - kłóciłoby się to z odgórnymi zaleceniami politycznymi tych mediów. W przyszłosci temat ten zupełnie zniknie z internetu - po stworzeniu TTIP i CETA i podobnych umów, za poruszenie tego tematu można będzie pozywać państwa do sądów i wygrywać te procesy. Dlatego nie mogłam zmilczeć i w końcu , po 3 latach zebrałąm sie do napisania tych kilku zdań do Pani. Po części zmobilizowałą mnie do tego moja 12letnia córka, która co miesiac zagląda do Pani od roku i czyta Pani notatki. To ona zarzuciła mi że od kilku lat nie zrobiłam nic, by mądry i dobry człowiek nie wiedział nic o GMO. Łączę wyrazy szacunku za świetną pracę na tej stronie. Tematu z linków proszę nie zlekceważyć - jest zbyt ważny dla Pani rodziny, a wiem ze jest Pani odpowiedzialnym człowiekiem. Serdecznie pozdrawiam - Sylwia z córką.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za troskę, ale nie wiem skąd takie przypuszczenie, że te tematy są mi obce. Większość owoców i warzyw pochodzi z mojego własnego ogrodu, wędliny, pieczywa, jogurty są mojej produkcji. Przetwory na zimę również. Ostatnio nawet podjęliśmy się uprawy ziemniaków. Marzymy o hodowli zwierząt, ale niestety nie możemy tego obecnie zrealizować. Naszym problemem jest jeszcze właśnie dostęp do czystego mięsa w niskiej cenie, obecnie możemy tylko o tym pomarzyć. Jeszcze raz dziękuję za troskę. Pozdrawiam serdecznie .

      Usuń
  8. Zaimponowała mi ta kobieta 80+ , tym że jej sie chce, że mimo problemów z chodzeniem potrafiła i chciała chodzić. Bo z pewnością nie był to dla Niej spacer łatwy. 9km dziennie, to jest spory jednak kawałek dla starszej Osoby.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie Ona imponuje co dnia, idzie na ten spacer dokładnie codziennie, bez względu na pogodę i dzień, nawet w niedzielę chodzi, co prawda w niedzielę idzie tylko raz, ale nie odpuszcza ani dnia. Ostatnio było naprawdę ślisko, więc szła poboczem po zamarzniętej trawie. Jak ją widzę to czuję, że jestem słaba, nie potrafię być aż tak zdeterminowana.

      Usuń
  9. Bardzo madry wpis, uwielbiam Twój blog

    OdpowiedzUsuń

"Artykuł 216 Kodeksu karnego brzmi:
Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności"
Nie godzę się na wulgarne zachowanie, krytykę dla krytyki bez konstruktywnej wypowiedzi i chamstwo. Proszę o nie przysyłanie ofert swoich produktów w komentarzach. Zwłaszcza dotyczy to stron z pożyczkami!! Komentarze o takiej treści nie będą publikowane. Przed dodaniem komentarza po raz pierwszy, proszę o przeczytanie strony "O mnie"