Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą.....

 

W momencie gdy już zaczynamy układać swoją codzienność pojawia się niespodziewane coś. Prawie równo miesiąc od śmierci mojego Taty, zmarła moja Teściowa, niespodziewanie. Poszła do szpitala na rehabilitację po zawale serca i tego samego dnia Jej zdrowie uległo pogorszeniu i następnego odeszła z tego świata. Oboje z mężem jesteśmy już sierotami, nie mamy żyjących rodziców, owszem na zawsze będą żyli w naszych sercach, ale nie będą z nami fizycznie. Mam nadzieję, że to już koniec na ten rok tak trudnych chwil. Jesteśmy ponownie przygnieceni trudnymi emocjami.

"Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

zostaną po nich buty i telefon głuchy

tylko co nieważne jak krowa się wlecze

najważniejsze tak prędkie że nagle się staje

potem cisza normalna więc całkiem nieznośna

jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy

kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

 

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna

zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście

przychodzi jednocześnie jak patos i humor

jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej

tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu

jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon

żeby widzieć naprawdę zamykają oczy

chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć

kochamy wciąż za mało i stale za późno

 

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze

a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

 

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą

i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości

czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą" 

 

ks. Jan Twardowski