Mało kasy, godne życie! Czyli rad kilka jak oszczędnie żyć....: Życie bez śmieci??

poniedziałek, 20 lipca 2015

Życie bez śmieci??

Życie bez śmieci – taki ostatnio artykuł krąży w necie. Nie do końca jestem przekonana nad prawdziwością tego artykułu. W okresie, gdy płaciliśmy za ilość wywożonych śmieci, mocno się zawzięliśmy by ograniczyć ich ilość, co zostało nam do dziś, mimo, że płacimy za osobę, a nie za ilość, ale czujemy, że to jest słuszne dla ziemi i przyszłych pokoleń. Rodzina we wspomnianym przeze mnie artykule przez rok wyprodukowała słoik śmieci. Jest to czteroosobowa rodzina, co prawda nie mieszkają w Polsce, więc może realia są inne, ale mimo wszystko nie do końca jestem pewna czy to jest możliwe.

My nie kupujemy pieczywa, ciastek, jogurtów, śmietany, białego sera (produkty nabiałowe robię sama z mleka kupionego u rolnika), wędlin, makaronów, większość mąki to mielona przeze mnie z ziarna zakupionego u rolnika, mięso w ubojni. Nie kupuję dżemów, przetworów w słoikach po za musztardą, majonezem i koncentratem pomidorowym oraz oliwki. Kompostuję wszystko, co mogę kompostować, zaś łupinki po czosnku, cebuli i cytrusach spalam w kominku. Kaszę, oraz nasiona kupuję na wagę w moje opakowania, warzywa również. Segreguję plastik, metal, papier i szkło bardzo dokładnie, nie używam ręczników papierowych. A mimo to mam papierki po maśle, drożdżach, butelki po oleju jadalnym i samochodowym, czasem zatłuszczona szmatka się trafi po oleju silnikowym np., która muszę wyrzucić, płatki po zmyciu lakieru do paznokci trzeba wyrzucić, opatrunek również. Takie drobiazgi zebrane przez rok dadzą o wiele więcej niż jeden słoik śmieci. Samych papierków po maśle będę miała sporo, zjadamy około 2 – 3 kostek tygodniowo przy pięcioosobowej rodzinie. To daje nam około 106 – 159 papierków po maśle. Nie jestem w stanie być tak perfekcyjną panią domu i wyprodukować tylko słoik śmieci przez rok.
Ciekawi mnie jak Wy to widzicie? Może się mylę, kto wie, może macie jakieś pomysły na zmniejszenie ilości produkowanych śmieci.

8 komentarzy:

Aga Agra20 lipca 2015 00:36
ja produkuję dużo więcej z tym, że część np. papiery spalam, a puszki po kocich konserwach oddaję sąsiadowi na złom. Jest jednak masa plastiku, bo piję napoje i jem kupne jogurty. Ograniczyc tego nie jestem w stanie niestety...Są tez przecież zużyte ubrania czy pościel, są czasopisma kolorowe które nie bardzo chcą sie spalić...
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
LU20 lipca 2015 06:18
Nie mam zupełnie pojęcia. Wszystko jest zaplasikowane i nawet próby zminimalizowania tego procederu zniechęcaja. Zwłaszcza gdy mieszka się w mieście. Oddaję pojemniki na jajka. Ni wyrzucam. Kawę kupuję w duzych opakowaniach, cukier też się staram. Z maką kiepsko. Szczególnie gdy sie chce bio to już masakra. Niby ma być eko a jest w małych, plastikowych torebusiach . U mnie nie wychodzi. Co dzień pół wiaderka śmieci mieszanych, a drugie z suchymi zależy od okolicznosci. Nie da się przy tym systemie sprzedaży w miastach :(
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Gohaa20 lipca 2015 09:37
Moim zdaniem ilość śmieci zmniejszyłaby się, gdyby zaczęło się to od producentów. Mpgloby zacząć produkować bardziej eko opakowania.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
MegiW20 lipca 2015 10:34
Podziwiam, tez chcialabym tak ekologicznie zyc, ale nietety w miescie ciezko, najgorzej jest z butelkami po wodzie i kartonami od sokow i mleka, brdzo duzo tego typu smieci produkujemy.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Pociąg do życia20 lipca 2015 21:00
Ja też nie wierzę w ten słoik śmieci rocznie. Chyba, że palą w piecu co się tylko da spalić. Na razie nie mam sposobu na zmniejszenie śmieci, ale dbam o ich segregację.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Yablkowa21 lipca 2015 19:04
chyba mój komentarz się nie zapisał.
czytałam ten artykuł, czytałam też o mężczyźnie który żyje od lat bez wydawania pieniędzy. łatwo jest martwić się o ekologię i nie produkować śmieci, w domu za milion (euro, polskiego złotego, dolarów) i z pełnymi kontami w bankach szwajcarskich. o ile wiem, że można żyć tanio i zdrowo/ekologicznie - czego jesteś doskonałym przykładem, o tyle jestem przekonana, że "piAr" i wielkie korporacje maczają tu swoje tłuste paluszki. :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
gosiak25 lipca 2015 08:33
Staram sie ograniczac ilosc smieci.Mieszkam na wsi ale prawdziwych rolnikow jest az trzech...mleka od krowy nie uswiadczy bo rolnicy nastawieni na kukurydze i swinie.Czyli mleko z kartonu...obdzieram karton i pale w piecu a aluminiowy srodek wyrzucam.W ogole papiery,kartony pale.Segreguje smieci,nie kupuje wody ani napojow...napoje sporzadzam sama i soki tez.Make mam prosto z mlyna...wiec w moim worku,cukier i kasze kupuje w papierowych torbach,jajka kupuje od sasiadki wiec pudelka na wymiane.Jesli zdarzy sie zakup napoju to tylko w butelce szklanej,szkoda,ze mleka nie ma juz w szkle.Kubeczki po jogurtach staram sie wykorzystac...np na rozsady.Kiedy wystawiamy smieci do odbioru to mam mniej niz pol worka zoltego z suchymi odpadami,zielonego nie wystawiam ze szklem a zmieszanych pol czarnego pojemnika...gdzie sasiedzi maja po kilka pelnych,zoltych workow z plastikiem i po dwa czarne pojemniki pi 120 l...i po calym zielonym worze szkla...mam wiec porownanie. Ale nie wiem czy w ogole bez smieci sie da? :-)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Małgrzata Królikowska 30 lipca 2015 22:45
Tak sobie czasami myślę, że kiedyś nie mówiło się tyle o ekologii, a więcej jej było w codziennym życiu niż teraz, gdy na każdym kroku wszystko takie niby "proekologiczne".

A przecież kiedyś: butelki do skupu się oddawało - mleko, śmietana w szklanych opakowaniach była, wędliny, mięso w papier pakowali - nie tak jak teraz wszystko w plastikowych pudełkach hermetycznie pozamykanych; każdy robił zakupy nosząc ze sobą wielorazową torbę i nie pakowało się wszystkiego w plastikowe torebki foliowe.

Wobec czego nie wiem, czy przy obecnym konsumpcyjnym podejściu ma się aż taki wpływ na ilość wytwarzanych śmieci.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

"Artykuł 216 Kodeksu karnego brzmi:
Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności"
Nie godzę się na wulgarne zachowanie, krytykę dla krytyki bez konstruktywnej wypowiedzi i chamstwo. Proszę o nie przysyłanie ofert swoich produktów w komentarzach. Zwłaszcza dotyczy to stron z pożyczkami!! Komentarze o takiej treści nie będą publikowane. Przed dodaniem komentarza po raz pierwszy, proszę o przeczytanie strony "O mnie"

Co przeczytałam w 2024 roku

1. M. Siembieda „Kukły” t.4, 376 str.
2. M. Rogala „Milcząc jak grób” t.I, 352 str.
3. M. Rogala „Za cenę śmierci” t.II, 352 str.
4. M. Witkiewicz „Córka generała” 382 str.
5. M. Wolynn „Nie zaczęło się od ciebie” 272 str.
6. A. Rogoziński „Pod Czerwonym Aniołem” 368 str.
7. R. Kiyosaki, S. Lechter „Bogaty ojciec, biedny ojciec” 238 str.
8. A. Rogoziński „Babka z zakalcem” 286 str.
9. A. Rogoziński „Lustereczko, powiedz przecie” 336 str.
10. A. Rogoziński „Po trupach do celu” 320 str.
11. M. Matyszczak „Mamy morderstwo w Mikołajkach” 304 str.
12. A. Pilipiuk „Zło ze wschodu” 368 str.
13. M. Witkiewicz „Szkoła żon” 256 str.
14. N. Socha „#Instaświęta” 272 str.
15. M. Kisiel „Zawsze coś” 368 str.
16. M. Witkiewicz „Perfumeria na rozstaju dróg” 344 str.
17. A. Rogoziński „Siła złego na jednego” 336 str.
18. M. Witkiewicz „Zielarnia pod starym dębem” 352 str.
19. B. Wysoczańska „Siła kobiet” 528 str.
20. J. Austen „Opactwo Northanger” 224 str.
21. K. Miszczuk „Mszczuj” 400 str.
22. M. Witkiewicz „Wizjer” 352 str.
23. R. Osman „Morderców tropimy w czwartki” 375 str.
24. B. Garmus „Lekcje chemii” 464 str.
25. I. Banach „Seks, książki i pieniążki” 336 str.
26. R. Yarros „Fourth Wing. Czwarte Skrzydło” 552 str.
27. R. Yarros „Iron Flame. Żelazny płomień” 704 str.
28. A. Rogoziński „Skradziony klejnot” 304 str.
29. A. Rogoziński „Przeklęta szkatułka” 361 str.
30. S. Waszut „Czas ucieczki” 288 str.
31. M. Witkiewicz „Milaczek” 268 str.
32. M. Witkiewicz „Panny roztropne” 300 str.
33. M. Witkiewicz „Szczęście pachnące wanilią” 280 str.
34. M. Witkiewicz „Nie ma jak u mamy” 320 str.
35. M. Witkiewicz „Ballada o ciotce Matyldzie” 320 str.
36. A. Rogoziński „Śmierć na wagę złota” 320 str.
37. A. Pilipiuk „Czasy, które nadejdą” 376 str.
38. O. Rudnicka „Zgiń, przepadnij” 320 str.
39. Joanna Jax „Miłość pod czerwoną gwiazdą” 344 str.
40. O. Rudnicka „Oddaj albo giń!” 416 str.
41. O. Rudnicka „Nieszczęście w szczęściu” 312 str.
42. O. Rudnicka „Na psa urok, ości śledzia” 288 str.
43. B. Pawlikowska „W dżungli podświadomości” 358 str.
44. B. Pawlikowska „Teoria bezwzględności” 300 str.
45. M. Witkiewicz „Srebrna łyżeczka” 352 str.
46. L. Riley „Tajemnice zamku” 512 str.
47. A. Sakowicz „Kamienica Schopenhauerów” 400 str.
48. A. Kozak, J. Wasilewski „Uwięzieni w słowach rodziców. Jak uwolnić się od zaklęć, które rzucono na nas w dzieciństwie” 376 str.
49. T. Ferriss „4-godzinny tydzień pracy. Nie bądź płatnym niewolnikiem od 9.00 do 17.00” 400 str.
50. A. Rogoziński „Do trzech razy śmierć” 302 str.
51. A. Rogoziński „Zabójczy kulig” 320 str.
52. Dorothy L. Sayers „Trup w wannie” 288 str.
53. M. Quick „Poradnik pozytywnego myślenia” 312 str.
54. O. Rudnicka „Czy ten rudy kot to pies?” 232 str.
55. B. Pawlikowska „Kody podświadomości” 588 str.
56. M. Węglarz, M. Węgorowski „Jak usunąć wujka z podłogi? Zawód: sprzątanie po zgonach” 304 str.

Mało kasy, godne życie! Czyli rad kilka jak oszczędnie żyć....

poniedziałek, 20 lipca 2015

Życie bez śmieci??

8 komentarzy:

Formularz kontaktowy

Współtwórcy