Ostatnio wielokrotnie spotykam się z opowieściami kobiet o
ich budżecie domowym. Na początku napiszę jak wyglądają podziały finansów u nas
w domu. Zakładając z mężem rodzinę
ustaliliśmy jak mają wyglądać podziały budżetu u nas w domu. Doszliśmy do
wniosku, że wszystko, co zarobimy wkładamy do jednej „kiszeni” i dzielimy to na
wydatki stałe, dzielimy na tygodniowe wydatki żywnościowo–chemiczno-lekarskie,
(czyli wszystko, co jest potrzebne do zwyczajnej egzystencji). Potem załatwiamy
sprawy typu nowe obuwie, ubranie, naprawy domowe, a jak zostaje odkładamy,
każdy z nas nosi jakąś kwotę w portfelu, razem ustalamy wszystkie wydatki,
urlopy, rozrywki. Jeśli dostajemy w prezencie pieniądze, to oczywiście pierwszeństwo
do ich wydania ma obdarowany, ale jak był czas zupełnego braku pieniędzy, każdy
z nas odkładał własne chętki do szuflady na potem, a pieniądze szły do
wspólnego budżetu. Tylko pieniądze dzieci były nietykalne, odkładane i nie
wchodziły w masę budżetu domowego. Tak
to u nas funkcjonuje z powodzeniem od 26 lat. Ja nigdy nie kupowałam ubrań,
butów, kosmetyków po za plecami męża, po cichu, chowając i udając, że mam to od
zawsze, podobnie on nie robił tego w przypadku narzędzi, alkoholu czy gadżetów
do samochodu. Zawsze w temacie finansów była i jest między nami pełna jawność,
jeśli mamy na coś chęć, a finanse kuleją to omawiamy sprawę wspólnie.
Prowadzimy pełen jawny budżet domowy w Excelu. Zapisujemy wszystkie wydatki,
liczmy pieniądze w banku i portfelu, mamy jedno wspólne konto bankowe i
obydwoje mamy do niego pełen dostęp, więc i tu jest pełna jawność. Uważamy, że
związek dwojga ludzi, którzy postanowili być razem, tworzyć rodzinę, mieszkać
razem staje się jak by małym przedsiębiorstwem, rodzinną firmą, gdzie nie ma
miejsca na zatajanie dochodów, wydawanie w tajemnicy itd. Bilans musi się
zgadzać. Na początku naszego małżeństwa to ja utrzymywałam nas dwoje, to ja
miałam dochody, mąż czasem łapała jakąś drobna fuchę. Po kilku latach nasze
role zupełnie się zmieniły, to mąż zdobył dobrze płatna pracę, miał możliwość
dorobić, dużo więcej niż ja, zatem ja zajęłam się opieką nad dziećmi,
prowadzeniem domu i ewentualnie łapałam jakieś małe drobne prace, dzięki którym
dorzucałam się do rodzinnego budżetu. Dziś wspólnie wrzucamy pieniądze do naszej
kieszeni, wspólnie z niej finansujemy nasze potrzeby, wydatki stałe, hobby, itd.
Nie ma u nas od zawsze moje – twoje pieniądze, są nasze wspólne. Ufamy sobie
bezgranicznie, jesteśmy małżeństwem od 26 lat, znamy się od 28, mamy za sobą
bardzo trudne chwile, zapaści finansowe, były i czas hossy, mogliśmy niemal szastać
pieniędzmi. Wszystkie lata przeżyte
razem nauczyły nas, że życie ponad stan nas nie interesuje, chcemy niezależności
finansowej, spokoju i wolności, mamy gdzieś fakt, co kto ma więcej od nas, a co
tam, my mamy siebie, mamy swoje zaufanie i miłość, wsparcie i bezpieczeństwo.
Od czasu, gdy prowadzę bloga, rozmawiam dużo z innymi ludźmi
o tym jak prowadzą swój budżet, jak radzą sobie z finansami domowymi i tu moje
wyobrażenia (pewnie oceniałam innych według własnej normy) zupełnie legły, nie
spodziewałam się, że pary maja tak odmienne podejście do budżetu domowego i do pieniędzy,
które zarabiają. Spotkałam parę, która dzieli opłaty stałe na pół, zakupy robią
przemiennie, raz jedno na tydzień, raz drugie, koszty wychowania dzieci dzielą
na pół, wakacje każdy płaci za siebie a dzieci na pół, resztę wydają jak maja
ochotę. Inna para ustaliła, kto płaci
czynsz, kto opłaty za gaz i prąd, na zakupy do lodówki zrzucają się po połowie,
reszta pieniędzy każdego z osobna jest, raz jedno kupuje coś dzieciom raz drugie.
Inny przykład mąż po ślubie i
narodzinach dziecka zażądałby żona została w domu, on jej daje raz na tydzień
pieniądze a ona ma za to wyżywić rodzinę, zrobić opłaty, ubrać itd. Reszta
pieniędzy jest jego, ma swoje hobby – podróżuje, sam, bo jak mówi musi odreagować.
Żona nie dostaje nic na swoje potrzeby, chyba, że dobrze rozporządza finansami
i coś odłoży. Kolejna para, co miesiąc
na wspólne konto przelewa identyczną kwotę i z niej utrzymują dom, resztę każdy
może wydać jak chce. Są też pary gdzie
jedno z małżonków zabiera wszystko i daje drobne kieszonkowe drugiemu, a samo
resztą gospodaruje. To chyba wszystkie opcje, z jakimi się spotkałam, ciekawi
mnie jak jest u was, czy macie inne jeszcze pomysły na wspólny lub rozdzielny
budżet? Podzielcie się zemną i innymi czytelnikami, domyślam się, że większość
chętnie dowie się jak to inni sobie radzą.