Listopad w domu i ogrodzie – Kalendarz współczesnej gospodyni

 

Listopad to miesiąc przejścia. Ogród zasypia, dom robi się cieplejszy, a człowiek z kubkiem herbaty zaczyna żyć trochę wolniej. Dawne gospodynie miały swoje kalendarze – praktyczne, proste, pełne rozsądku.

Ten post rozpoczyna cykl „Kartki z kalendarza” – inspirowany dawnym „Kalendarzem dla gospodyń” Lucyny Ćwierczakiewiczowej z 1878 roku. Tak jak ona prowadziła swoje czytelniczki przez kolejne miesiące roku, tak i ja chcę co miesiąc podsuwać Wam mały przewodnik: co w domu, co w ogrodzie, co dla siebie. Dla każdego coś dobrego.

 

OGRÓD – ostatnie prace przed zimą

Zabezpieczenie roślin:

• Obsyp róże kopczykiem ziemi lub kompostu do wysokości 20–30 cm.
• Hortensje, młode magnolie, powojniki okryj agrowłókniną lub jutą.
• Pnie młodych drzew owocowych owiń jutą, by chronić przed mrozem.

Liście i rabaty:

• Zgarnij ostatnie liście – zdrowe mogą trafić na kompost lub jako ściółka.
• Liście chore (z parchem, plamistością, mączniakiem) wyrzucamy lub palimy (jeśli to możliwe)
• Ściółkuj rabaty korą, liśćmi, zrębkami – to ochrona gleby przed mrozem.
• Narzędzia i przygotowania na wiosnę:
• Wyczyść narzędzia (sekatory, łopaty), osusz i przetrzyj olejem.
• Schowaj donice gliniane, węże, konewki plastikowe.
• Zanotuj, co w ogrodzie się sprawdziło, a co zmienić w przyszłym roku.

 

DOM – porządek, ciepło i przygotowanie do zimy

Domowe porządki:

• Umyj lub chociaż przetrzyj ramy okienne, jeśli zimno.
• Wytrzep dywany, wypierz firanki, koce i narzuty.
• Zmień pościel na cieplejszą – flanela, mikrofibra, bawełna satynowa.

Ciepło i atmosfera:

• Sprawdź szczelność okien i czujnik czadu (ja ogrzewam dom elektrycznie, więc zlikwidowaliśmy).
• Odpowietrz kaloryfery, wyczyść kratki wentylacyjne.
• Przygotuj koce, poduchy, lampki, świece – to Twój listopadowy arsenał.

 Szafy i apteczka:

• Schowaj letnie ubrania, na wierzch wyłóż swetry, szaliki, grube skarpety.
• Apteczka: sprawdź leki, daty ważności, uzupełnij syrop, witaminę D i C, plastry, lek na wysoką temperaturę, syrop na kaszel np. prawoślazowy
• Zrób zapas świec, zapałek (różnie bywa z pogodą, warto być gotowym), ja mam lampki takie turystyczne pod namiot jak by nie było prądu. Po za tym mam kuchenkę turystyczną, bo gotujemy na indukcji normlanie na co dzień)

 

KUCHNIA I SPIŻARNIA 

Porządki w "spiżarni":

Sprawdź przetwory – czy nic nie fermentuje.

Przejrzyj jabłka, ziemniaki, dynię – nadpsute usuń.

Marchew, buraki, pietruszkę, ziemniaki przenieś w chłodne miejsce.

Zrób zapasy - ryżu, kaszy, oliwy - te produkty się nie psują za szybko, a warto je mieć pod ręką

Co zamrozić „na zimę” by było na szybko jak dopadnie nas niemoc:

esencjonalny bulion (drobiowy, warzywny),

zupy-krem (dyniowa, pietruszkowa, kalafiorowa),

pierogi, pyzy, kluski,

starte jabłka do szarlotki.

Przygotuj przyprawę zimową samodzielnie w domu do grzanego wina/herbaty: 2 laski cynamonu (lub 2 łyżeczki rozbitego w moździerzu), 5–6 goździków, 2–3 ziarna kardamonu (rozgniecione), szczypta mielonego imbiru, 2 ziela angielskie (rozgniecione), opcjonalnie: 1–2 gwiazdki anyżu. Wymieszaj, przechowuj w słoiczku. Do szklanki herbaty – szczypta, do wina – pół łyżeczki. Świetnie rozgrzeje w zimny dzień.

 

DBANIE O SIEBIE – ciało, emocje / umysł, dusza

Ciało:

Nawilżaj skórę – grzejniki wysuszają ją szybciej niż słońce w lipcu.

Pij ciepłą wodę lub owocową/ziołową herbatę – my lubimy z imbirem i cytryną

Nawet jeśli nie chodzisz regularnie na siłownię warto pamiętać o spacerze, lekkim rozciąganiu, kilku przysiadach – dla dobrego krążenia, nie dla sylwetki.

Emocje / umysł:

Zadbaj o światło naturalne – spacery, czytaj książkę przy oknie lub zwyczajnie pooglądaj co tam słychać za oknem nawet w pochmurny dzień.

Zrób „dzień bez wiadomości”, telefonu – dla spokoju.

Zapisuj 3 zdania dziennie: co było dobre, trudne, co wdzięczne.

Gorszy dzień? Wolno. Nie trzeba go naprawiać siłą.

 Dusza:

Odwiedź groby bliskich, ale w ciszy, nie 1 listopada – ja nie lubię tego zamętu 1.11 na cmentarzu, wole być przed lub po.

Przejrzyj stare zdjęcia, zapisz rodzinne historie.

Zrób wieczór światła: tylko świece, herbata i cisza.

„Listopad nie jest od wielkich czynów, tylko od mądrego domknięcia roku.

Ziemia zasypia – a my uczymy się zwalniać razem z nią.”

Dajcie znać, czy taka forma „kartki z kalendarza” do Was przemawia. Jeśli tak – w grudniu będzie następna. Z miesiąca na miesiąc będzie wyglądało to lepiej, to moje początki w tym temacie. 

Dzielę się z Wami moim światem – od ogrodu, przez oszczędzanie i gotowanie, po szycie i urządzanie domu. Jeśli chcecie symbolicznie mnie wesprzeć, możecie postawić mi wirtualną kawę.  To dla mnie piękny znak, że to, co robię, ma dla Was wartość.

 

Od zasłonki do fartucha — drugie życie rzeczy

 

Przy każdej domowej pracy – czy ścieram kurze, myję podłogi, gotuję, a nawet czyszczę łazienkę – zakładam fartuch. Mam ich kilka chyba 6 szt., żeby nie prać w panice jednego ciągle i móc zmieniać wtedy, kiedy chcę. I po prostu… lubię fartuchy. Mniej prania, mniej odplamiania ubrań. A poza tym – lubię, bo lubię.

Mam nawet fartuch do ogrodu – z jeansu, z krzyżowo wszytymi szelkami i dużą kieszenią. Właściwie wszystkie moje fartuchy mają kieszenie. Kiedyś wydawało mi się, że to zbędny detal, dziś – uważam, że kieszeń to serce fartucha.

Mój najnowszy fartuch ma już swoje życie zapisane w szwach – materiał ma około 14 lat. Najpierw był zasłonką w sypialni, potem bieżnikiem na stół, a teraz – dumnie służy jako fartuch. I to jeszcze nie koniec jego historii. Z resztek planuję podszewkę do jeansowej torby albo poszewkę na poduszkę.

Staram się wykorzystywać tkaniny do końca. Ubrania w bardzo dobrym stanie oddaję albo sprzedaję, ale coraz trudniej znaleźć chętnych. Miałam klasyczny czerwony żakiet, polski rzemieślnik, rozmiar 38 – założony trzy razy (zakup właśnie takiego koloru był niezbędny, ale zmieniłam kolor włosów i koniec czerwieni w odzieży). Chciałam oddać – cisza. Nikt nie chciał. Więc przestałam się łudzić – to, co można, przerabiam, reszta ląduje w pojemnikach na tekstylia.

Na przykład bojówki męża – przetarte na górze, ale nogawki w świetnym stanie. Będzie z nich mocna torba na zakupy do samochodu.

Lubię mieć poczucie, że nic się w domu nie marnuje. Że szanuję swoją pracę, cudzą pracę i planetę.

A jeśli kiedyś ktoś mnie zapyta, dlaczego mam tyle fartuchów, odpowiem: bo to mój sposób na bycie eko, elegancką i nieochlapaną sosem pomidorowym.

Dzielę się z Wami moim światem – od ogrodu, przez oszczędzanie i gotowanie, po szycie i urządzanie domu. Jeśli chcecie symbolicznie mnie wesprzeć, możecie postawić mi wirtualną kawę.  To dla mnie piękny znak, że to, co robię, ma dla Was wartość.

 

Listopad. Oficjalnie sezon na czapkę, refleksje i maść na plecy

 

Przyszedł listopad — po cichu, niemal niepostrzeżenie. W tym roku zjawił się szybciej, niż się spodziewałam. Niby czekałam, niby wiedziałam, że nadejdzie, ale w ostatniej chwili straciłam czujność. Wstałam rano, spojrzałam na kalendarz — a tam już listopad. Mam wrażenie, że czas w tym roku wymknął mi się z rąk, pędził szybciej, niż byłam w stanie za nim nadążyć.

Za oknem coraz więcej nagich gałęzi, choć trawa wciąż zielona, a liście brzóz złocą się w słońcu. Czas pomyśleć o prezentach, o cieplejszych butach, a niedługo i o kurtce oraz czapce. Ot, zwyczajne mijanie czasu. Nim zdążymy mrugnąć, minie kolejny rok. A ja w sercu wciąż mam 23 lata — wciąż chce mi się biegać, zwiedzać, uczyć. Szkoda tylko, że ciało czasem mnie zdradza, nakazuje usiąść na ogonku i odpocząć. Trochę się buntuję, czasem tupnę nogą — ale co zrobić. Siadam z książką i dalej podróżuję, chociaż już inaczej.

Myślę, że uczymy się przyjmować przemijanie z godnością. Dbamy o sprawność ciała i umysłu, ale nie walczymy z czasem za wszelką cenę. Owszem — masuję twarz, ćwiczę mięśnie, chodzę do fryzjera, nakładam maseczki. I na tym poprzestaję.

Meryl Streep powiedziała kiedyś:

„Starzenie się nie jest dla słabych. Pewnego dnia budzisz się i zdajesz sobie sprawę, że młodość odeszła... Ale razem z nią zniknęły też: niepewność, pośpiech i potrzeba przypodobania się innym.

Uczysz się chodzić wolniej, ale z większą pewnością siebie. Potrafisz już mówić ‘do widzenia’ bez lęku i naprawdę doceniasz tych, którzy zostali.

Starzeć się to umieć odpuszczać, to zaakceptować, to zrozumieć, że piękno nigdy nie tkwiło w naszej skórze, ale w historii, którą nosimy w sobie.”

Dodam taką myśli jeszcze na koniec: „Starość nie jest porażką. Jest świadectwem, że daliśmy radę — przetrwać, pokochać, stracić, zacząć od nowa.”

Dzielę się z Wami moim światem – od ogrodu, przez oszczędzanie i gotowanie, po szycie i urządzanie domu. Jeśli chcecie symbolicznie mnie wesprzeć, możecie postawić mi wirtualną kawę.  To dla mnie piękny znak, że to, co robię, ma dla Was wartość.