Czas.....

Często pytacie skąd ja biorę czas na wypieki, przygotowywanie obiadów, porządki, prace, wychowanie dzieci, prace w ogrodzie itd. (kolejność przypadkowa).  Odpowiadam za zwyczaj – nie posiadam telewizji, nie gram w gry komputerowe, a na przeglądanie Internetu wyznaczam sobie czas około 30 minut dziennie.  Co niektórzy reagują dość agresywnie i z duża ironia na moja odpowiedź i uparcie twierdzą, że to wierutne kłamstwo, iż po rezygnacji z seriali, gier itp. Mogę sobie pozwolić na prowadzenie domu jak w okresie PRL-u. Ostatnio gdzieś widziałam dane statystyczne na temat czasu spędzanego przed tv i komórką, na stronach portali społecznościowych.  Badania wykazały, że te rozrywki zabierają nam około 4 godzin dziennie.  Zatem jeśli z tego czasu odejmiemy, choć by połowę to wystarczy już, by móc żywić rodzinę domowymi przysmakami.  Ja w sobotę rano przygotowałam trzy pieczenie, roladę boczkowa, szynkę i karczek, włożyłam szynkę u karczek w marynatę, zaś roladę nadziałam, zasznurowałam i odstawiłam do lodówki, zajęło mi to około 30 minut.  W niedzielę rano rozpoczęłam pieczenie, owszem zajęło mi to sporo czasu, ale ja nie musiałam tego czasu spędzić na wpatrywaniu się w piecyk, mogłam robić dowolnie to, na co miałam ochotę. Na obiad odgrzałam wcześniej zawekowane flaki wołowe, przygotowane przed sylwestrem, a na drugie danie zrobiłam risotto z zielonym groszkiem i tuńczyka. Po takiej niedzieli mam gotowe wędliny do pieczywa na około 2 tygodnie. Jeśli dołożę pomiędzy pastę z fasoli, jajeczną i z makreli np. to spokojnie na 3 tygodnie wystarczy wędlin.  Chleb piekę dwa razy w tygodniu, jest nas pięcioro, a w tym 3 mężczyzn, z czego dwóch uprawia intensywnie sport (młodszy syn i maż), oraz córkę, która jest szalona na punkcie sportu i ma 5 razy w tygodniu treningi, dołączyła do uprawiania Yogi ze mną w domu (ja raz w tygodniu jestem w szkole Yogi, a codziennie praktykuje w domu). Więc ogólnie jedzenie u nas znika w szybkim tempie.

Tak możemy rozliczyć swój czas dobowy, już kiedyś pisałam o tym, jak sprawdzić na co wykorzystujemy nasz czas. :) 

Wracając do czasu, trzeba się nauczyć panować nad czasem, ja dawno, dawno temu zdając na stopnie starszo harcerskie uczyłam się tego przez dokładne planowanie dnia i go następnie rozliczanie, ostatnio trafiłam na moje pamiętniki i jestem zaskoczona, że, pomimo że podróżowałam tylko środkami komunikacji miejskiej lub pieszo udawało mi się załatwić sprawy w różnych częściach miasta, a przecież w tamtym okresie uczyłam się, pracowałam i prowadziłam drużynę harcerską.  Więc jak widać jest to tylko kwestia dobrego planowania i chęci.

Kiedyś kobiety były owszem w pracy 8 godzin, ale kolejne godziny spędzały na zdobywaniu jedzenia, ja jestem z tego pokolenie, które musiało chodzić rodzinnie na zakupy by więcej kupić, bo np. sprzedawano po paczce masła na osobę.  Jako młoda mężatka na dorobku podróżowałam z mężem na targ by tam zrobić zakupy w niższej cenie, nie posiadaliśmy samochodu, a z komunikacją miejska różnie bywało, często nie było rozkładu godzinowego, jechało się na wyczucie. Moja babka to pokolenie przedwojenne, matka pokolenie urodzone w czasie wojny, kobiety nie miały nowoczesnych urządzeń, musiały robić przetwory na zimę, gotować wszystko od podstaw, na chleb na święta musiały się zapisać. Często same szyły, cerowały odzież, a był to czas, że dla męża to była uwłaczająca jego godności praca. Łatwo im nie było i zupełnie im nie zazdroszczę. Ale dawały radę, znosiły to często w milczeniu, z godnością i podniesiona głową.

Teraz tak często słyszę, że na wszystko brak czasu, spotkania towarzyskie bywa, że ograniczają się do telefonu lub wymiany zdań na portalu społecznościowym, imieniny kiedyś obowiązkowy punkt spotkań towarzyskich dziś pomalutku odchodzą w zapomnienie.  Czy tak naprawdę wszyscy pracujemy po 10 i więcej godzin dziennie? Czy nie mamy codziennie czasu? Czy jesteśmy tak serio zagonieni, czy też tak poddajemy się rytmowi otoczenia i bezwiednemu powtarzaniu – nie mam czasu?

Zróbcie sobie bilans zużycia własnego czasu, tak dla siebie, tak z ciekawości. Oglądanie seriali, pogaduszki w sieciach społecznościowych, gry na telefonie – to są tylko wybrane czynności, które zajmują nam niesamowicie wiele czasu. Ten czas można by było spędzić na bardziej pożytecznych rzeczach, polepszając sobie dzięki temu swoje życie.

Bo patrząc na wszystko z boku wydaje się, że tak jesteśmy wszyscy zajęci, że nie mam czasu żyć.