Jaki macie cel, marzenia?

Pędzimy w codzienności, ale czy tak naprawdę wiemy, co gonimy, czego chcemy, jakie sa nasze pragnienia? Jaki mamy cel, czy w codziennym biegu, dorównywaniu innym nie gubimy naszego celu, naszej idei? Gonimy za pieniędzmi, gonimy za stanowiskiem lepszym, za posiadaniem wspanialszych rzeczy, chcemy więcej i więcej, ale czy nie gubimy najistotniejszej rzeczy jak to by być szczęśliwym? Czy tak naprawdę staramy się być szczęśliwymi, czy tez tylko gonimy za zapełnienie nie naszym celem, ideą? Zatrzymajcie się na chwilkę, przystańcie w pędzie i zastanówcie się, jakie macie marzenia, cele, spróbujcie wypisać tak np. pięć swoich marzeń, celów. Pomyślcie czy idziecie droga do ich realizacji. Czy się czujecie spełnieni, czy też gonicie cudzego króliczka. Czy w tym pędzie nie zgubiliście/zaniedbaliście swojego partnera, czy przypadkiem Wasza miłość nie została zepchnięta gdzieś w niebyt? A może oddaliście się od swoich dzieci, przyjaciół, bo brakło wokół Was dla nich przestrzeni?

Myślę, że warto pomyśleć nad pośpiechem, wymówkami, bo czym że jest życie? Dla mnie życie to wędrówka, moja wędrówka. To tak jak iść w góry, raz idzie się lekko z górki, raz sapiemy spoceni prac pod górę, a raz patrzymy na zapierający dech widok, a innym razem spotyka nas burza, brniemy przez błoto. Idąc szlakiem spotykamy ludzi, którzy nas mijają bez słowa, są obojętni, inni mówią nam dzień dobry, a inni zagadują dłużej i jest różnie, czasem wspaniale, czasem nudno. Idąc w góry możemy upaść, złamać nogę, ale również może nam się nie stać nic. Jedni idąc przez błoto uznają, że trzeba zawrócić i się poddają, a inni idą przed siebie, bo czekają na ten wspaniały widok, albo chcą poczuć satysfakcję z tego, że dali rade. Jeszcze inni wejdą na ten szczyt, ale zupełnie tego nie chcieli, ale ktoś tam szedł to i on, lub odwrotnie zawrócą w połowie drogi, bo inni zawrócili. Wędrówką, życie jest człowieka…

Pamiętajcie by podążać za tym, czego my pragniemy i być tym, kim my chcemy być, a nie robić to, co od nas się oczekuje i grać całe życie nie swoja i zupełnie nie do nas pasująca role.

Pamiętajcie, że wchodząc w nieswoja rolę, podążając za nie swymi ideałami możemy w doskonały sposób pogrążyć się długach.